HIDIR ULAĞ / İstanbul Büyükşehir Belediye (İBB) Meclisi 2019 yılı Mayıs ayı Meclis toplantılarında Gaziosmanpaşa Belediyesi ve İBB meclisi CHP Üyesi Yılmaz Demirel, Engelliler Farkındalık Haftası dolayısıyla gündem dışı söz alarak İBB Meclis Kürsüsünde konuştu. Engellilerin sorunlarını meclis gündemine getiren CHP’li Demirel Türkiye nüfusunun yüzde %12.29’nun engelli bireylerden oluştuğunu hatırlatarak İstanbul Büyükşehir Belediyesinin engelli vatandaşlarımızın sorunlarına daha çok çözüm üretmesi gerekliliğini dile getirdi. Konuşmasında “En önemli sorunlardan biriside Gündüz Bakım Evlerinin olmamasıdır, özellikle zihinsel çocuklu annelerimizin en büyük acısı budur” sözlerine dikkat çeken CHP’li Meclis Üyesi Yılmaz Demirel, İstanbul da engellilerin en büyük engellerinden olan Mimari engellerin kaldırılması ve engellilerin erişilebilir kılınması gerektiğine vurgu yaptı. İstanbul Büyükşehir Belediyesinde engelli yönetici var mı? Sorusunu soran CHP’li Demirel, “Bugün İstanbul Büyükşehir Belediyesinde kaç engelli personel var? Bilmiyoruz, dahası İstanbul engelliler merkezinde kaç personelimiz var? Yine önemlisi İstanbul Büyükşehir Belediyesinde yönetici engelli var mıdır? Sorular budur. Engellilere bakışa, burada kendimize sorarak bakmamız ve başlamamız lazım! Geçenlerde okuduğum bir makalede engelli vatandaşlarımız ile ilgili farkındalık deneyi yapılıyor, sorular soruluyor, aslında toplumumuza önemli bir mesajdır bu deney; Öğrenci çocuğunuzun sınıfta engelli bir öğrenci ile bir arada eğitim almasını ister misiniz? Toplumumuzun yüzde 68’i “Hayır” yanıtını veriyor. Apartmanda engelli bir komşu ile yaşamak ister misiniz? Toplumumuzun %54’ü “Hayır” yanıtını veriyor. Biz zaten engellileri kabul etmemişik! acıyarak bakmışık! sağlam insanların vicdanı olmaya gayret etmişler ve gayret ediyorlar engelli vatandaşlarımız”

İstanbul Büyükşehir Belediye (İBB) Meclisi 2019 yılı Mayıs ayı Meclis toplantılarında Gaziosmanpaşa Belediyesi ve İBB meclisi CHP Üyesi Yılmaz Demirel’in konuşma metni;

Sayın Başkan, değerli meclis Üyeleri; Mensubu olduğum Cumhuriyet Halk Partisi ve İyi Parti ittifakı adına hepinizi selamlıyorum. Bilindiği gibi Birleşmiş Milletler Topluluğu 1992 yılında aldığı bir kararla 10-16 Mayıs haftasını engelliler farkındalık haftası olarak kabul etmiştir ve uygulamadaki yerini almıştır. Bununla ilgili önemli konulara da değinen Sayın Meclis Üyesi Cemal Merdan dostumuzun konuşmasına bazı ilaveler yapmak istiyorum.

Türkiye’de ki engellilerin sebep sonuç ilişkisine baktığımız zaman; başta eğitimsizlik ve akraba evliliği, iş kazaları, trafik, mayın kurbanları, terör kurbanları, hatta maganda kurşunu ve Tıbbi hatalar gibi temel sonuçlardan dolayı ve sebep ile engelli olmuştur insanlarımız. Örneğin Türkiye’de 1970 yılında yanlış uygulanan bir sağlık sistemi sonucu 700 bin insan çocuk felci olmuştur. Oysa bizler bunu “iki damla aşı, olmasın göz yaşı” ile sıfıra indirgemiş durumdayız.

Aynı sivil toplum kuruluşundan birlikte çalıştığımız Meclis Üyesi Sayın Cemal Merdan güzel şeylerden bahsetti; Bir sözünü düzeltmeden geçemeyeceğim. Engellilerle ilgili ilk somut veri ve ilk somut düzenleme kanunu 1971 yılında Sayın Bülent Ecevit’in Çalışma Bakanlığı döneminde Kanunlaşan 1475 sayılı iş yasasıdır ve engelli istihdamının önünü açmıştır, bunun bilinmesini ve kayıtlara geçirmesini rica edeceğim.

En önemli sorunlardan biriside özellikle  zihinsel çocuklu annelerimizin en büyük acısı Gündüz Bakım Evlerinin olmamasıdır. Doğrudur; zihinsel engelli çocuklarımız mahkum, aileleri ve özellikte Anneleri gönüllü gardiyanlardır. Bu duruma İstanbul gibi dünya metropolu bir şehirde son vermek gerekir. Elzem olan konu zihinsel engelli çocuklarımızın Gündüz Bakım Evlerine kavuşturulmasıdır. Çünkü annelerinde sosyal hayata katılması lazım, engelli çocukları olan erkekler kolaycılığı seçerek kadınlarından boşanmış, kadınlarımızı çocuklarımızla baş başa bırakmıştık.

Sayın Başkan, Meclisimizin İstanbul Büyükşehir Belediyesinde sağlam bir şekilde engelli envanterine ihtiyacımız var. 16 milyon kentte kaç bin engelli var? Engelli grupları nedir, tanımları nedir? Eğitim durumları nedir? İstihdamdaki yerleri nedir? Gibi konuları derleyip toplamamız için öncelikle İstanbul’da engelli nüfusu sayısını bilmemiz lazım. Bunun envanterinin çıkarılması lazım. Örneğin 2005 yılında tüm partilerin ittifak ile çıkarılan 5378 sayılı engelliler yasasında belirtilmiş olan bir kanun maddesi var; Mimari engellerin ortadan kaldırılması, bu sorun 7 yıl içinde bitecekti, oysa verilen önerge ile bu süre bugüne kadar uzatılmış ve hala sağlam bir sonuç alınmamıştır.

Bir soruyu da şöyle soralım; Bugün İstanbul Büyükşehir Belediyesinde kaç engelli personel var? Bilmiyoruz, dahası İstanbul engelliler merkezinde kaç personelimiz var? Yine önemlisi İstanbul Büyükşehir Belediyesinde yönetici engelli var mıdır? Sorular budur. Engellilere bakışa, burada kendimize sorarak bakmamız ve başlamamız lazım, oysa Anayasamızın 2’inci ve 61’inci Maddesi atıfta bulunarak bunun olunmasını sağlamışlardır.

Geçenlerde okuduğum bir makalede engelli vatandaşlarımız ile ilgili farkındalık deneyi yapılıyor, sorular soruluyor, aslında toplumumuza önemli bir mesajdır bu deney; Öğrenci çocuğunuzun sınıfta engelli bir öğrenci ile bir arada eğitim almasını ister misiniz? Toplumumuzun yüzde  68’i “Hayır” yanıtını veriyor. Apartmanda engelli bir komşu ile yaşamak ister misiniz? Toplumumuzun %54’ü “Hayır” yanıtını veriyor. Biz zaten engellileri kabul etmemişik! acıyarak bakmışık! sağlam insanların vicdanı olmaya gayret etmişler ve gayret ediyorlar engelli vatandaşlarımız.

Sayın Başkan, Sayın meclis üyeleri; Hepimizin bildiği gibi engelli ve engellilik sorunu siyaset üstüdür, engelliler bu toplumda farklı ama sadece fırsat eşitliği isteyen bir toplumdur ve karşımızda duruyor. Bununla ilgili de hep şunu söylüyoruz; Tohum toprağa, engelli ise topluma emanettir. Hepinizi tekrar saygılarımla selamlıyorum: Her Şey çok Güzel Olacak…